Over mamaliefde. Over loslaten. Over 5 dagen die anders voorbijvliegen, maar zonder haar voelen als een eeuwigheid. Over mijn prachtige fijngevoelige vurige dochter
Ik mis je liefheid en je zorgzaamheid “ga je me niet te erg missen mama?“, ik mis je hese stemmetje en je zelfverzonnen liedjesteksten, ik mis je sprankelende oogjes en hoe je ze helemaal toeknijpt, ik mis je guitige en spitsvondige grapjes,
ik mis je wroeten als een woelratje op mijn schoot, ik mis je lange rapunzelhaartjes waarvan ik stiekem de geur opsnuif, ik mis je zachte wangetjes die ik liefdevol wil aaien…
Ik mis je doorgedreven tot op het bot en soms recht in het hart-vragen over wat jou bezighoudt, ik mis je hevig enthousiasme, ik mis je intense verdrietmomenten, ik mis zelfs ons gekibbel en gekletter en ik mis je “ik weet wat je aan het denken bent mama”-uitspraak die er altijd boenk op is alsof je vrij in mijn gedachten en gevoelens kan rondlopen…
Ik mis mijn zielsverwantje, ik mis je gekken bekken, ik mis je open-boek-snuitje dat aan de hele wereld exact prijsgeeft wat je voelt, ik mis je mini voetjes die je plagend aan mijn neus houdt terwijl je vrolijk roept “ze ruiken naar roosjes, hè!”, ik mis je gekke gegrom als je iets hoort dat je gek vindt, ik mis je zuinig eten met muizenhapjes, ik mis hoe je helemaal kan opgaan in je spel of een tv programma en je niets meer hoort, ik mis je temperament, ik mis je lijfje dat voor mij helemaal volmaakt is en uniek…
Ik mis hoe je een heftige discussie wil goedmaken met een hartje tekenen, ik mis hoe je het opneemt voor je zussen nadat je ze een minuut daarvoor nog keihard verwenste , ik mis hoe je je papa adoreert als een stoere held, ik mis je grote hartje en je fijngevoelige antennetjes…
Ik mis je mijn schat…
Ik mis je zo hard dat het mij al mijn liefde kost je los te kunnen laten zelfs al is het maar voor 5 dagen. En dus geef ik onvoorwaardelijk alle liefde die ik in me heb aan jou en laat ik jou je eigen weg gaan en je eigen ervaringen en herinneringen maken..zonder mij…