De Sint = cadeautjes in ruil voor gehoorzaamheid? En wat dan met willen dat kinderen lief zijn voor elkaar vanuit hun hart ipv omwille van een wortel die voor hun neus hangt? Willen we dat niet allemaal als ouder ? Wat met duurzaamheid, wat met meer bewustzijn ? We decided to DOWNSIZE.. En dat zorgde in ons gezin ècht voor meer harmonie dit jaar..
Want het was wel genoeg geweest... al die spanning. Het moeilijk inslapen. Met zichzelf geen blijf weten. Hebberig worden. We hadden het een beetje gehad zo, met hoe het de vorige jaren liep de maand voor Sinterklaas. So we decided to DOWNSIZE.
En toch kan je je kids niet zomaar onder een stolp steken. Het wordt allemaal zo opgeblazen.
De spiekpiet en meisjespiet
De aanwezigheid van spiekpietjes in de klas die elke ongehoorzaamheid en deugnieterij doorbriefden aan de Sint, zorgden ervoor dat Emmetje letterlijk een tikkende tijdbom werd.
Daarnaast ontpopte ze zich ook nog eens als een irritante juf en wees met het vingertje naar iedereen : want het komt allemaal in het grote boek, hoor, als je stout bent !
Bij de rondleiding in 'het huis van de Sint' solliciteerde Emmetje naar de functie van MEISJES-piet ('Want hallo meisjes kunnen alles wat jongens kunnen, hoor!', dat wordt hen thuis uiteraard met de paplepel meegegeven). Vreselijk stoer! En grappig. Om maar te zeggen hoe ze er dus helemaal in op ging. Daardoor was ze tegelijkertijd verschrikkelijk zenuwachtig en liep ze weken op de toppen van haar tenen.
Boeman
Hoe vaak ik ook herhaalde dat geen enkel kindje ècht altijd alleen maar stout of braaf is, dat het daar helemaal niet om draait.
Ik probeerde het met man en macht uit ons huis te houden uitspraken à la: 'pas op hoor, want als je nu niet luistert, dan komt de Sint misschien niet !'Vreselijk.
Maar overal hoor je dat soort dingen, dus. Het ultieme middel om kinderen 1 maand op het jaar in het gareel te doen lopen, lijkt het wel. De Sint als boeman, en dan al die foto's op Instagram met huilende kinderen op de schoot van de Sint of verlamd van angst. I wonder why? En is dat echt wat we willen dat ze associëren met Sinterklaas? Is dat echt wat we hopen dat ze in ruil voor cadeautjes zich als een engel gedragen?
Ik hoop vooral dat ze lief zijn voor anderen en zichzelf omdat dat spontaan in hen opkomt, vanuit hun hart. Niet omdat we een wortel voor hun neus hangen.
Downsizing
Wij hebben het dit jaar dus bewust anders gedaan voor het stuk waar we zelf zeggenschap over hadden.
We legden op voorhand uit dat cadeautjes centjes kosten die mama en papa aan de Sint geven. Dat de Sint ook kijkt naar waar er echt mee gespeeld wordt, want speelgoed dat na een week voor eeuwig onder het stof gaat, dat is niet duurzaam. En weinig respectvol naar al die kindjes waar nooit een Sinterklaas komt. 'Hoe braver, hoe duurder de cadeau', ging dus niet gebeuren. 'Hoe mooier de tekening en overtuigender de brief, hoe meer kans op alles wat je maar wil'? Ik denk het niet.
Ook geen -tig bezoeken aan de Sint in de supermarkt, werk, hobbyclub, sportclub enzovoort...
De chocola lieten we dit jaar in de winkelrekken gewoon liggen. De grootouders kregen een duidelijk verzoek om onze meisjes niet te bedelven onder bergen snoep. Tenzij ze onze kids een week kicking on sugar rush in huis wilden nemen, natuurlijk. In dat geval kregen ze carte blanche en zouden wij mee op de Sintboot richting Spanje springen voor wat ongestoorde liefjes-tijd.
Wat als?
Toch was het downsizen van de Sint, best tricky voor mij..want ik wil ze eigenlijk ook heel graag verwennen, mijn meisjes. En die blinkende gelukkige snoetjes zijn goud waard, toch? Wat als ze diep teleurgesteld zouden zijn?
Ik heb me dus zorgen voor niets gemaakt. Geen gezeur om wat ze niet kregen, dolblij met wat er was, want dat had de Sint toch goed gezien die playmobiel en lego pakketten. De ene kan er haar fantasie in kwijt, de andere zorgt voor het bouwen en de derde wordt ook mee betrokken in het spel. De enige 2 chocolade figuurtjes die ze op school en van de Sint kregen die op bezoek kwam, smaakten beter dan ooit. Wordt veel meer geapprecieerd dan de 3 zakken vol die we uiteindelijk onaangeroerd met Pasen normaal de vuilbak in moeten keilen.
En opluchting alom. Want we hebben het weer overleefd allemaal. De Sint gelukkig ook.
Comments